U toku je „nezaboravna“ 1993. godina. Razvod primorava glavnog junaka da ode u Mađarsku, gde on ne uspeva da pokrene ozbiljniji posao, ali zato upada u niz situacija koje su nesumnjivo zanimljivije nego da se zaposlio. Ni putem do Bugarske nije obezbedio izvor prihoda, ali jeste poznanstvo sa nizom zanimljivih devojaka, među kojima je svakako najnepredvidljivija Srpkinja Silvija, privlačna ekspertkinja za manipulisanje muškarcima. Priča Ikona, uprkos temi devedesetih, sugestivno vraća nadu u ljude – nakon što je nekoliko meseci radio kao raner jednog hotela u Grčkoj, glavni junak koji ostaje bez važeće vize upoznaje porodicu iz Patrasa koja, kao u čudu, odlučuje da mu pomogne iako je „perfektni stranac“, da bi se na kraju otkrili i njihovi pravi motivi.

Ove nesvakidašnje, međusobno povezane pripovesti na okupu drži ne samo tema devedesetih i snalaženja u okruženju, nego i duhoviti Test za čitaoce i prilog Anegdote o autoru – koji donekle podseća na glavnog junaka većine priča. Nastupajući u prozi ne manje duhovito, a svakako slojevitije nego u rep-pesmama, poznati muzičar Vudu Popaj se nameće i kao veoma talentovan pripovedač na koga sasvim sigurno treba obratiti pažnju.