Slikovne partiture sa naličja sna

I nakon više od tri decenije od svoje pojave, knjiga Manifesti jednako intrigira pažnju duhovno radoznale publike i pokazuje se kao jedna od najznačajnijih knjiga srpske književnosti osamdesetih.

Na tragu specifičnog poetskog pisma, zagledani u nemoguće, poput prevratničkih književnih pokreta s početka XX veka, glasovi koji čine ovu knjigu, u odelima moćne ekspresije i čarobne atmosfere, najavljuju ovovekovna blistava dela Vladimira Pištala – romane Milenijum u Beogradu, Sunce ovog dana i Tesla, portret među maskama.
 

 „Taj govor protiv očiglednosti, nemirenje sa unapred zadatom, materijom određenom stvarnošću, samo potvrđuje da književnost uvek u dobroj meri biva nešto drugo. Pištalova, to drugo uporno apostrofira. Za njega je jezik samo sinonim za vrh ledenog brega.“
– Nenad Šaponja

„Svaka njegova rečenica je poetički zasnovana kao stih.“
– Slobodan Blagojević

„Jednom rečju, cijela raskoš slika grotesknih, pomjerenih, iskošenih, ali i istančanih, lirski produhovljenih, mnoštvo realizovanih metafora, maštenskog vezivanja znanih sastojaka stvarnosti u neznane i halucinantne prizore, duh krajnje precizan u bilježenju ovog tu i pustolovan u posezanju za onim tamo, onim zaumnim, onim ’zaočnim’, kako bi kazala Marina Cvetajeva.“
– Marko Vešović

„Svet Pištalove proze svet je karnevalskog izobličenja, razdešenosti, čiste energije, melanholije i radosti. To je svet prozaične, lebdeće, akvarelne slike.“
– Mihajlo Pantić