Na Fakultetu političkih nauka Univerziteta u Sarajevu diplomirao je sociologiju (1971) i politikologiju (1973), te izabran za asistenta. Na istom Fakultetu doktorirao 1975. godine na temu o konvergenciji političkih sistema, a zatim promovisan u sva nastavnička zvanja (docent 1976, vanredni profesor 1979.i redovni 1984.) Do 1992. godine profesor dr Nenad Kecmanović je na Fakultetu političkih nauka u Sarajevu bio u dva mandata dekan, a zatim i rektor Univerziteta u Sarajevu (od 1988. godine). Od 1993. do 2001. Kecmanović je bio redovni profesor na Fakultetu za menadžment BK i na Učiteljskom fakultetu Univerziteta u Beogradu. Godine 2001. prelazi na Fakultet političkih nauka, gdje radi kao profesor i šef Odeljenja za politikologiju. Od 1996. godine angažovan je i kao gostujući profesor Filozofskog fakulteta najprije u Srpskom Sarajevu, a zatim i u Banjaluci. Od 2009. godine Kecmanović djeluje kao redovni profesor i prvi dekan Fakulteta političkih nauka Univerziteta u Banjaluci. Predavao je na postdiplomskim studijama Univerziteta u Sarajevu, Beogradu, Zagrebu i Ljubljani. Gostovao na univerzitetima u Austriji, Mađarskoj, Sudanu i SAD. Univerzitet u Mičigenu (SAD) dodijelio mu je počasni doktorat 1991. godine. Od 1998. stekao je zvanje eksperta Evropskog centra za mir i razvoj UN, sa sjedištem u Parizu. Od 2006. godine član je Ruske akademije političkih nauka u Moskvi i od 2018. redovni član Srpske akademije obrazovanja u Beogradu. Od 1999. godine član je Senata Republike Srpske i politički savjetnik predsjednika RS. Glavna područja kojima se dr Nenad Kecmanović bavi su politička teorija, politička sociologija, politička kultura, politička tranzicija BiH i zemalja regiona. Godine 2016. Senat Univerziteta u Banjaluci izabrao ga je u zvanje profesora emeritusa. Na drugom i trećem ciklusu Studijskog programa politikologije angažovan je na predmetima: Politički odnosi balkanskih zemalja, Politički odnosi u BiH. Prevođen na engleski i ruski jezik. Objavio oko hiljadu naučnih, stručnih i publicističkih radova. Knjige: Ideologija i istina: prilog marksističkoj valorizaciji teorije konvergencije (1977), Politika u kritičkom ogledalu (1986), Sociologija obrazovanja: hre-stomatija (ur. 1996), The Reaches of democracy (2008), Koncepti i problemi političke teorije: izvori (ur. sa Bojanom Vranićem 2009), Politika, država i moć: studije iz političke teorije (2009), Elementi vladavine: studije iz političke teorije (2011), Невозможное государство: Босния и Герцеговина (2012), Istorija Republike Srpske (sa Čedomirom Antićem 2015), Hronika nemoguće države (2017), Kulturna uporišta politike (sa Bojanom Vranićem i Đorđem Vukovićem 2018), Uspon jedne ideje (sa Aleksandrom Vranješom i Željkom Budimirom 2021).