Soko je pevač setnih refrena koji se široko poistovećuje sa Ivom Lolom Ribarom – od  izvođenja „čočekizovane“ obrade pesme o njemu do epizode u kojoj avion što leti od provincije prema Beogradu pada uz zaglušnu eksploziju. Usredsređujući se na život takvog glavnog junaka, roman Narodnjakova smrt hvata se u koštac sa temama kakve su uspon i silazna putanja zvezda turbo-folka, ali i njihova duševna i životna iskušenja.
 
Soko je prinuđen da u istom danu peva na humanitarnom koncertu na koji je publika pozvana sloganom „Kupi kartu, budi čovek“, ali i na svadbi kćerke lokalnog moćnika Age. Pošto mora da prividno bude na dva mesta u isto vreme, pevač angažuje i dvojnika i pilota. Na kom nastupu treba da se pojavi Soko, a na kom njegova kopija? Ko od njih dvojice strada u avionskoj nesreći?
 
Tarantinovske groteskne i u isti mah uzbudljive tonove romana dopunjuje nalog  policijskog inspektora Muslina Sokolu da im „izruči“ Agu. Tako složena stvarnost Narodnjakove smrti i iznutra počinje da se podvaja, u skladu sa duhovitim rečima jednog od junaka: Mi umemo da budemo tužni i veseli u isto vreme. Naša duša je kao dvosoban stan. Ubedljivosti ambijenta koji nam je svima poznat – ali ga malo ko od nas stvarno poznaje – doprinose i tipični likovi kakva je turbo-folk pevačica Rada Čokolada i epizode poput učešća u reality-show emisiji, u kojoj se plače više nego što se smeje, ili ubistava koja izazivaju više smeh nego suze. Zahvaljujući budnom Žurićevom oku i njegovom nesumnjivom poznavanju lokalnog sveta, ovaj uzbudljivi „roman-narodnjak“ postaje duhovita ali i opora, ultimativna prozna studija lokalnih naravi.