Prikaz knjige „Viđenje nevidljivog“ – Eseji i bogoslovlje

Nakon što je nedavno objavila zbirku eseja episkopa zapadnoameričkog Maksima (Vasiljevića) pod naslovom „Viđenje nevidljivog: suočavanje sa stvarnošću“, beogradska Laguna može da se pohvali da sad među svojim autorima ima dvojicu srpskih arhijereja i to iz iste duhovne škole vladike Atanasija (Jevtića).

Za razliku od svog duhovnog oca, čiji spisatejski rad obuhvata patrističku i drugu crkvenu, kao i nacionalnu tematiku, oni u svojim knjigama objavljenim u Laguni, nastoje da svoj hrišćanski pogled na svet iskažu u čisto književnim formama. Vladika Maksim se u svojim esejima bavi savremenim događajima i fenomenima kroz prizmu svetačke tradicije, srpskog bogoslovlja 20. veka, filozofije, umetnosti, aktuelnih pravoslavnih tokova.

„U novije vreme napisao sam niz eseja u kojima sam izneo osvrte na pojedina zbivanja na domaćoj i svetskoj pozornici. Sasvim spontano došlo je do neočekivanog preplitanja tema mog teološkog i pastirskog rada sa temama koje nameće svakodnevica… Predajući ove eseje čitalačkoj javnosti, u kojoj se sve češće postavlja smisao postojanja Crkve i onoga čime ona može da privuče i oduševi čoveka, izražavam nadu da će moja skromna razmišljanja posvedočiti izvorni duh hrišćanstva. Verujem istovremeno da se u današnjoj teologiji izdvaja jedna značajna putanja mišljenja koja je sposobna da savremenike dovede do uvida u najznačajnije istine Hristovog jevanđelja i njegovog realizma“, piše vladika Maksim u uvodu svoje nove knjige.

Požar u kome je prošle godine stradala najpoznatija pariska katedrala Notr Dam za vladiku Maksima, inače sorbonskog đaka, bio je povod za razmatranje pitanja francuskog nacionalnog identiteta razapetog između proklamovanog ateizma i hrišćanskih temelja društva.

On ukazuje i na problem obnove ove čuvene bogomolje i analizira uzroke koji tehnološku nadmoćnost 21. veka čine nedovoljnom da se ponovi virtuoznost srednjovekovnih graditelja. Vladika Maksim piše o susretu sa kineskom kulturom, pravoslavlju na Dalekom Istoku, fenomenima ponavljanja, kopiranja i originala, posebno u digitalnoj eri, internetu, veštačkoj inteligenciji, duhovnim opitima svetogorskih staraca, potrebi za Dostojevskim u 21. veku, migranstkoj krizi…

Povezuje ih sa iskustvima i pukama apostala Pavla, svetih otaca, vladike Nikolaja (Velimirovića), arhimandrita Justina (Popovića), ali i delima savremene književnosti, antologijskih filmova. Mocartom, Šekspirom, grčkom poezijom, filozofijom i teologijom…

Autor: Jelena Tasić
Izvor: Danas