Novinar, profesor, književnik Novo Tomić objavio je nedavno, u izdanju beogradske Lagune, zanimljivu knjigu u kojoj je popisao čudotvorna mesta i svete predmete u verovanju Srba – „Svetilišta i nadališta“.
Poveća knjiga nekadašnjeg urednika kulturne rubrike „Večernjih novosti“ i predavača na Univerzitetu Grenobl III u Francuskoj podeljena je u više celina kroz koje autor prenosi zanimljive priče o crkvama, svetilištima, ikonama Beograda i okoline, Vojvodine (Srem i Fruška gora, Banat, Bačka), centralne, istočne, južne i zapadne Srbije, Kosova, Hilandara, Crne Gore, Makedonije, Bosne i Hercegovine, Hrvatske, Rumunije, Mađarske i Bugarske.
Na početku, čitaoci će se upoznati sa najvažnijim likovima i objektima verovanja – Bogorodicom i Svetim Savom, izvorima, svetim moštima, ikonama da bi potom usledila neka vrsta vodiča kroz čudotvorna mesta Srba.
Tomić na jasan i razumljiv način, uz brojna pozivanja na druge autore i stručnjake, piše o istorijatima crkava, manastira, svetilišta, mesta i svetih predmeta, uz brojne ilustracije. Iako „Svetilišta i nadališta“ mogu da se čitaju od korice do korice ona su ipak više enciklopedija, knjiga koju možete konsultovati pre putovanja u, na primer, Bugarsku ili kao smernicu za jednodnevni izlet po svetim mestima Beograda.
Čitajući Tomićeva „Svetilišta i nadališta“ tako ćete saznati zašto je Beograd Bogorodičin grad, koliko u Srbiji i okolini zapravo postoji „Svetih gora“, čije mošti se čuvaju u kojoj crkvi, o legendama i predanjima koja se vezuju za pojedina mesta.
Posebno značajan je deo posvećen Kosovu i Metohiji gde su predstavljene neka od najznačajnijih svetilišta u Srba a koja teško da ćemo u skorije vreme posećivati – Pećka patrijaršija, Gračanica, Pećka patrijaršika, Devič. Tu su i priče o Zvešanu, Zočištu, Sočanici, Gorioču i Dubokom potoku.
„Svetilišta i nadališta“ su vredna knjiga o srpskom nasleđu, po zanimljivosti i lakoći pisanja i čitanja na tragu onih kakve su pisali velikani poput Aleksandra Deroka i Lazara Trifunovića.
Autor: Ksenija Prodanović
Izvor: Nedeljnik