O „Mitovima i legendama“ Vladete Jankovića

Verska tradicija Izdavačka kuća Laguna nedavno je objavila obnovljeno, šesto izdanje knjige Vladete Jankovića „Mitovi i legende“, koja je nastala na osnovu scenarija njegovog nekad popularnog istoimenog TV ciklusa prikazivanog u okviru „Programa za decu“ na tadašnjoj Radio televiziji Beograd.

On se u okviru tri ciklusa bavio Starim zavetom, serijalom snimljenim 1981, zatim serijom o Novom zavetu iz 1984. i islamom, realizovanom kao serija tri godine kasnije. Ovaj pionirski verski TV serijal nastao je zahvaljujući ideji i hrabrosti TV urednica Lole Vlatković i Donke Špiček. Prva dva serijala režirao je Srboljub Stanković, a treći Vladimir Manojlović. Stručni savetnici serijala bili su profesori beogradskog univerziteta, istoričar Sreten Petković i orijentalista Darko Tanasković.

Delo ovog sjajnog naučnog i autorskog tima sa Jankovićem na čelu pretočen je u knjigu, koju je autor proširio tumačenjima i objašnjenjima za koje u petnaestominutnim TV epizodama nije bilo mesta. Knjiga je zadržala stari naslov, koji je bio posledica „dovijanja“ u vremenu kad religija nije bila dobrodošla u medijima i podeljena je na tri poglavlja, posvećena monoteističkim religijama - judaizmu, hrišćanstvu i islamu.

„U vreme kad je serija nastajala, na televiziji se o religiji nije moglo govoriti drugačije, nego kao o mitološkom, odnosno legendarnom nasleđu. Svestan da može povrediti osećanja iskrenih vernika, ali prosudivši da je u onom trenutku sadržina bila važnija od forme, a suština od naziva, protiv svojih boljih uverenja, pristao sam na kompromis zbog kojeg mi savest nikad nije bila sasvim mirna. Menjati naslov danas ne bi bilo pošteno, a možda je i bolje da ako, ovakav kakav je, posluži kao svedočanstvo o vremenu“, objašnjava Janković u autorskoj belešci koja prati ovo Lagunino izdanje.

On ističe da je „svrha bila i ostala ista: da se na pristupačan način, bar delom i donekle, nadoknade propusti obrazovnog sistema, koji decenijama svesno zapostavlja versku tradiciju i tako proizvodi čitave naraštaje nepotpune opšte kulture“. Iako smatra da je „popularizacija, u izvesnom pogledu, nužno zlo, Janković napominje da „ona ima smisla jedino ako podstakne čitaoca da se neposredno upozna sa osnovnom vrednošću na koju se odnosi, što u najvećoj meri važi i za ovu knjigu“.

Filolog, književnik, političar i ambasador Vladeta Janković (1940), rođeni je Beograđanin, završio je klasičnu gimnaziju i odsek za opštu književnost sa teorijom književnosti na Filološkom fakultetu beogradskog univerziteta, na kome je predavao antičku književnost i uporednu istoriju drame. Autor je knjiga „Poetska funkcija kovanica Laze Kostića“, „Menandrovi likovi i evropska drama“, „Terencije: Komedije (prevod, komentar, predgovor)“, „'Petrijin venac' Dragoslava Mihailovića“, „Nasmejana životinja - o antičkoj komediji“, „Hrosvita: Drame (prevod, komentar i predgovor)“, „Imenik klasične starine“... Nekadašnji visoki funkcioner DSS-a, kao ambasador Jugoslavije, potom Srbije, službovao je u Velikoj Britaniji, Irskoj, Vatikanu i pri Malteškom viteškom redu. Poznat je kao veliki prijatelj jedinog srpskog manastira na Svetoj Gori i član je državne komisije za Hilandar. Spada u autore koji veruju da uvek treba čitati Bibliju.
 
Autor:  J. Tasić
Izvor: Danas