„Igra s Vukovima“ – američka istorija iz druge perspektive

Uživao sam u drugom čitanju „Igre s Vukovima“ Majkla Blejka mnogo više nego kada sam je čitao prvi put 2014. Naslov knjige nema nikakve veze sa vukovima, ako izuzmemo prijateljstvo usamljenog junaka knjige sa vukom kojeg je nazvao Bela Šapa, zbog belih prednjih šapa, i njegovo igranje u indijanskom stilu oko logorske vatre dok mu je društvo pravio taj vuk jedne večeri nakon uspešnog lova na bizone. Njegovi prijatelji Indijanci su ga tom prilikom posmatrali i dali mu indijansko ime Igra s Vukovima. Iako bogata detaljima, knjiga se lako čita.

Glavni lik je poručnik Džon Danbar, koji je na sopstveni zahtev poslat u udaljeno utvrđenje na Divljem zapadu, da bi shvatio, po dolasku, da je ono napušteno. Fasciniran tim mestom, odlučuje da tu ipak ostane sa svojim jedinim prijateljima, vukom i konjem Ciskom. Prvobitni susret sa obližnjim plemenom Komančija početak je prijateljstva sa njima, ali i novog načina života za njega.

Autor se u određenoj meri bavi ozbiljnim sukobom između američkih starosedelaca i američkih vojnika, kao i sve većom najezdom belih doseljenika u zemlju Indijanaca. Blejk opisuje ove događaje iz perspektive američkih starosedelaca uz mnogo detalja i sa saosećanjem, ne samo da bi prikazao njihove nevolje zbog sve veće dominacije belaca, već i samu kulturu Indijanaca, uključujući i njihov običaj da ponekad odvedu bele devojčice nakon pohoda na bele doseljenike. U plemenu je i jedna bela žena koja živi sa njima od malih nogu i autor je koristi kao sredstvo za uspostavljanje komunikacije. Već je u to vreme počeo progon Indijanaca sa njihove sopstvene zemlje. Knjiga je zanimljiva i neobična po tome što pripoveda istoriju iz perspektive Indijanaca i predstavlja mešavinu fikcije i istorijskih činjenica. Autor se stavlja na stranu kulture starosedelaca time što američke vojnike uglavnom predstavlja u izrazito negativnom svetlu. U priči ima romantike, humora, tuge, mudrosti i suprotstavljenih tradicija.

Ova priča je oživela i duboko me je ganula kada sam odgledao film Kevina Kostnera sa istim naslovom (jedan od mojih omiljenih filmova), u kojem pokušava da crvenokošce prikaže kao prave ljude, a ne kao divljake; i jednog vojnika širokog srca među sveprisutnim predrasudama belaca. Svakome koga zanima istorija američkih starosedelaca verovatno će se dopasti i knjiga i film. Glavni likovi imaju dubinu i odnosi međi njima su odlično opisani. Knjiga ima nastavak koji želim da pročitam jer priča u njemu, po svemu sudeći, dobija neminovan zaključak.

Izvor: Goodreads
Prevod: Borivoje Dožudić