24 sata u starom svetu

Da li za običnog čoveka život u bilo kom periodu u istoriji čovečanstva suštinski nosi iste izazove? Tehnologija, izumi i otkrića olakšali su svakodnevni život na praktičnoj ravni, ali dileme sa kojima se suočavamo na ličnom planu ostaju iste. Antički svet ne prestaje da nas intrigira, a serijal „24 sata u starom svetu“ upravo se bavi svakodnevicom ljudi u epohama koje su oblikovale svet kakvim ga danas poznajemo.

„24 sata u starom Rimu“

Ova knjiga prati živote ljudi u toku jednog dana u Rimu, sat po sat, sa početkom u ponoć, u septembru 137. godine nove ere. Rimsko carstvo je gotovo na vrhuncu svoje moći, na čelu sa Hadrijanom.

Upoznajemo noćnog čuvara, seljaka koji ulazi u grad da bi nudio svoju robu na pijaci, majku koja se brine o bolesnom detetu, pekara, pralju, člana Senata, vestalku, dvoje zaljubljenih tinejdžera, zidara, astrologa, gladijatora, prostitutku. Čas u kom se govori o njima indikativan je za ono čime se bave. Upoznajemo se sa osobenostima njihovih zanimanja, kako su provodili slobodno vreme. Šta ih je brinulo? Šta su jeli, gde su spavali, kako su se oblačili, o čemu su razgovarali?

Ima iznenađujućih podataka, recimo – niko nije sam pekao hleb, opasnost od požara bila je prevelika. Rutinski, svakodnevni poslovi nisu bili mehanizovani u onoj meri u kojoj su mogli biti jer je radne snage bilo u izobilju i bila je jeftina. Rimljani su bili opsednuti čistoćom. Saznaćete kako se čistila odeća, kako su se izrađivali budilnici i kako je država oporezivala prostitutke čak i nakon što bi se udale.

---

„24 sata u staroj Atini“

Godina je 416. pre nove ere. Prošlo je pet godina od potpisivanja Nikijinog mira između grčkih gradova-država Atine i Sparte. Drevni svet je bio u strahu od političke i vojne moći Atine. Ona pomera granice društvenog, književnog i filozofskog delovanja u eri kada je koncentracija genija po glavi stanovnika u Atini veća nego u bilo kojoj državi u bilo koje vreme u ljudskoj istoriji. Ali čak i geniji odlaze u kupatilo, svađaju se sa partnerom i skoknu na piće sa prijateljima.

Za prosečnu osobu život je spajanje kraja s krajem, bilo da se radi o prodaji ribe, čuvanju hrama ili unosnom švercu grčkih smokava. Tokom 24 sata upoznajemo 24 stanovnika Atine iz svih slojeva društva – od robinje do pomorskog zapovednika – i upoznajemo pravo lice antičke Atine provodeći sat vremena u njihovom društvu. Čitamo o potezima znamenitih Atinjana dok je grad na ivici sudbonosnog rata koji će označiti kraj njegovog zlatnog doba.

---

„24 sata u starom Egiptu“

Iz sata u sat, počevši u ponoć, zavirićemo u živote dvadeset četiri osobe u Tebi, 1414. godine pre nove ere, pod vladavinom faraona Amenhotepa II. Sat vremena provešćemo sa lekarom, babicom, plesačicom, zlatarom, ciglarom, sveštenikom, penzionisanim vojnikom, pljačkašem grobnica, pa i samim faraonom.

Tu je pregršt zanimljivih informacija – parovi su bili pretežno monogamni, pivo i hleb bili su osnovni sastojci u ishrani. Za lečenje obolelih postojali su i lekari opšte prakse i specijalisti – očni lekari, stomatolozi i oni koji su bili obučeni za lečenje ujeda zmija i škorpiona.

Iako iz današnje perspektive mumificiranje deluje kao zanimljiva profesija, možemo samo da zamislimo koliko je izazovno bilo baviti se time na ekstremno visokim temperaturama.

Cigle su se izrađivale od blata, vode i slame i kao takve bile su podložne nagrizanju. Malo građevina napravljenih od cigle je očuvano do danas. Preostale su one od kamena, pravljene za kraljevske porodice i u čast bogova.

Prema savremenim procenama samo je 3% Egipćana bilo pismeno, što sugeriše da većina onih koji su živeli u vreme kada su hijeroglifima ispisivane masivne površine nije imala predstavu o tome šta oni znače, baš kao i većina savremenih posetilaca.

Autor teksta: Ivana Veselinović