Sinoć je u Studiju 26 u Studentskom gradu održana 15. po redu promocija romana „Majčina ruka“ Igora Marojevića. Sala je bila puna, a strukturu posetilaca činili su osim autorovih kolega pripadnici različitih umetničkih i intelektualnih slojeva i dosta individualnih pripadnika književne publike.
Kritičar i profesor Srpske književnosti XX veka Stojan Đorđić je zamerio autoru na kombinaciji različitih žanrova u romanu (bildungsroman, istorijski, politički, ljubavni roman…) ali je istakao da je unutar klasične naracije koja danas po njemu obično ne daje umetničke rezultate, postigao umetnički model i sjajno iznijansirao ženske likove u smislu da ih je prikazao kao likove 21. veka a ne iz sedamdesetih, kada se radnja odvija.
Književni kritičar i glavni urednik „Republike“ Zlatoje Martinov je, između ostalog, rekao: „Vitalna intelektualna snaga, jezičko-stilska punoća i sjajne književne metafore koje odlikuju prozu Igora Marojevića učinile su da on već danas zauzme visoko mesto u savremenoj srpskoj književnosti .“
Autor se obazreo na delom pogrešnu recepciju „Majčine ruke“ unutar koje je prevelika pažnja posvećena političkim slojevima romana zbog tabuiziranog motiva progona Nemaca i odgovarao na pitanja publike. I, za kraj, mali kuriozitet: iako se na književnim promocijama u Studentskom gradu ne prodaju knjige, „planuli“ su jedini dostupni primerci „Majčine ruke“, oni koje je organizator koristio za promociju.